رابطه با پدر و مادر

بوسیدن دست والدین

دکتر مجتبی مطهری؛ فرزند استاد: به خاطرم می‌آيد هرگاه به زادگاه پدری (فريمان) سفر مي‌کرديم، پدرم تأکيد داشت ابتدا به منزل پدر و مادر وش برويم و بعد، از اقوام ديگر ديدن کنيم. در هنگام روبه ‌رو شدن با والدين، دست آنان را می‌بوسيد و به ما نيز توصيه میکردند که دست ايشان را ببوسيم.[1]

احترام عمیق به پدر

مقام معظم رهبری: مرحوم مطهری عميقاً به پدرش ارادت می‌ورزيد و احترام پدرش را در حد زياد و کم ‌نظير نگه می‌داشت؛ هرگز من نديده بودم ايشان جلوی پدرش شوخی کند؛ بارها اتفاق افتاده بود در جلساتی که ما در مشهد با آقای مطهری داشتيم، پدر ايشان هم حضور داشت؛ ايشان در مقابل پدرشان به قدری مؤدب برخورد می‌کردند که اين حاکي از اين بود که عميقاً براي پدرشان احترام قائل بودند؛ خود ايشان هم بارها می‌گفت من انس به عبادت و ذکر و اخلاق اسلامی را از پدرم ياد گرفتم.[2]

سکوت در برابر انتقاد پدر

دکتر مجتبی مطهری؛ فرزند استاد: يک بار پدربزرگم کتاب عدل الهی پدر را می‌خواندند و اشکال می‌گرفتند. البته سطح علمي ايشان در سطح پدر نبود، ولي پدر املاً سکوت کرده بودند. ديگران اعتراض می‌کردند که چرا پدر جواب پدر بزرگ را نمی‌دهند و پدر می ‌گفتند: نهايت بي ‌ادبی است. اشکالی ندارد که ايشان انتقاد کند. همين که به اثر، توجه دارند لطف خداوند است. حتی در مواردی هم که حق کاملاً ‌با پدر بود، يک کلمه هم جواب نمی دادند.[3]