شیوه تدوین قانون اساسی جمهورى اسلامى ایران چگونه بود؟

قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران، میثاق ملى و دینى مردم ایران است که در باره ماهیت، وظایف و حقوق حکومت و مردم ایران و بر اساس شریعت نورانی اسلام تدوین شده است.

از آنجا که جمهورى اسلامى ایران یک نظام مردم سالاری دینی است باید قانون اساسى آن با مشارکت مردم و بر اساس شریعت نورانی اسلام تدوین شود. به همین دلیل قانون اساسى طی مراحل زیر تدوین شد:

1- تهیه پیش نویس آن توسط اندیشمندان کشور با استفاده از قوانین اسلام و قانون اساسی کشور های دیگری که در این زمینه موفقیت هایی داشته اند.

2- تشکیل مجلس خبرگان قانون اساسی بسیار قوی و متشکل از همه تخصص ها و همه سلایق سیاسی، با انتخاب مستقیم و رأی بسیار بالای مردم ایران.

3- بررسی و جرح و تعدیل پیش نویس قانون اساسی و تصویب تک تک مواد و تبصره های آن و تهیه متن نهایی آن توسط خبرگان قانون اساسی منتخب مردم در 24 آبان 1358 در دوازده فصل و 175 اصل و یک مقدمه و مؤخره.

4- به رفراندم و همه پرسی عمومی قرار دادن قانون اساسى بعد از تدوین آن در مجلس خبرگان قانون اساسی.

5- رأی قاطع و بالای مردم به قانون اساسى درتاریخ 12/9/1358.

6- تأیید بنیانگذار جمهورى اسلامى ایران، امام خمینى قُدّس سرّه الشریف به عنوان ولىّ فقیه.

این قانون اساسى در سال 1368 به فرمان امام خمینی مورد بازنگرى قرار گرفت و به یکصد و هفتاد و هفت اصل تغییر یافت.

روز تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران گرامی باد.